| تقريباً همة فرهنگهاي پيشرفته ، علاوه بر موسيقي سنتي ، موسيقي ديگري نيز دارند كه در نقاط مختلف قلمرو هر يك از فرهنگها رواج دارد . اين گونه موسيقيها در ايران ، معمولاً « موسيقي محلي » خوانده مي‌شود . موسيقي محلي تنها جنبة هنري مطلق ندارد ، بلكه معمولاً به اهداف خارج از موسيقي در زندگي روزمرة جامعه مربوط مي‌شود . در استانهاي مختلف ايران گونه‌هاي متعددي از اين نوع موسيقي وجود دارد .
موسيقي نواحي مختلف ايران از لحاظ سازهاي متداول ، فواصل ، نحوه‌هاي اجراء ، متر و ريتم و رابطة كلام و موسيقي بسيار متنوع‌اند .
دورترين فرهنگ موسيقيايي نسبت به موسيقي سنتي رديف ، موسيقي بلوچستان است . موسيقي بلوچستان بر خلاف موسيقي رديف و موسيقي ساير مناطق ايران تقريباً داراي فواصل تعديل شده است .
موسيقي بوشهر با بكار گيري مجموعه‌اي غني از ريتمها ، با وجود تأثير پذيري از موسيقي سنتي ، رگه‌هايي از موسيقي آفريقا را در خود دارد . موسيقي تركمن از جهت هتروفوني وجه ممتازي نسبت به ديگر انواع موسيقي دارد .
| 
