|
مقدمه |
|
|
رقص و موسيقي و آواي خوش از روزگاران كهن از پديدههاي انساني و هنرهاي ملي مردم ايران بوده است . رقصهاي رزمي و بزمي در دورة هخامنشيان برگزار ميشده و ايرانيان همواره رقص را به خوي سواري ميآموختند ، زيرا آن را چون ورزش ، مولد نيروي جسمي ميدانستند . |
|
نامجو ، عباس . سيماي فرهنگي ايران . تهران : عيلام ، 1378 . ص 185 |
* منبع : | |
| |