در چهارمين نشست از مجموعه وبينارهای توسعه فضاهای فرهنگی در جهان امروز، سیاستها و برنامههاي توسعه فضاهای فرهنگی در كشور چین مطرح و بر لزوم تقویت دیپلماسی فرهنگی ایران و چین با نگاه توسعه فضاهای فرهنگی تأکید شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در چهارمين نشست از مجموعه وبينارهای توسعه فضاهای فرهنگی در جهان امروز كه با همکاری مشترک مركز مطالعات بینالمللی و روابط فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و مؤسسه كمك به توسعه فرهنگ و هنر برگزار ميشود، موضوع «توسعه فضاهای فرهنگی در چین» مورد بررسی قرار گرفت.
ابوالحسن خلجمنفرد، رییس مركز مطالعات بینالمللی و روابط فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در ابتدای این نشست مجازی، به بیان ظرفیتهای فرهنگی بین ایران و چین اشاره کرد و گفت: ظرفیتهای فراوان فرهنگی بین مردم دو کشور وجود دارد که میتواند زمینهساز جریانی عمیق در توسعه فرهنگی باشد.
وی پیشنهاد بررسی نقش نخبگان دانشگاهی، دانشگاهها و مراکز علمی و تبادلات فرهنگی در خصوص توسعه فضاهای فرهنگی به صورت پروژه مطالعاتی را داد.
امین عارفنیا، مدیرعامل مؤسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر بر لزوم تداوم نشستهای تخصصی در زمینه توسعه فضاهای فرهنگی در حوزه بینالملل در سال 1400 تأکید کرد.
وی اظهار كرد: باید بتوانیم در وبینارهای آینده از تجربیات کشورهایی که در حوزه توسعه فضاهای فرهنگی در سالیان اخیر، فعالیت کرده اند بهره برد و آن ها را مورد نقد و بررسی قرار دهیم.
عارفنیا در پايان سخنانش، تأكيد کرد: می توان در وبینارهای بررسی توسعه فضاهای فرهنگی به صورت موردی به کتابخانه ها، موزه ها و ... پرداخت. همچنین میتوان به مواردی چون توسعه گذرهای فرهنگ و هنر در کشور نیز پرداخت.
عليمحمد سابقي، پژوهشگر مسائل فرهنگي و بينالمللي در سخنانی، با اشاره به تعاملات خوب چینیها با سایر کشورها بیان کرد: کشور چین با اجرای برنامههای زیرساختی در زمینههای مختلف به ویژه فرهنگی و هنری توانسته به دستاوردهای قابل توجه و مشهودی دست یابد.
وی افزود: چین در زمینههای خدماتی، ساخت و ساز و توسعه و جذب سرمایه گذاری خارجی و فضاسازی فرهنگی از موفق ترین کشورهای دنیا محسوب میشود و به این نتیجه رسیده است که بدون پیشرفت و توسعه فرهنگی، توسعه چین وجود ندارد.
سابقي به بیان سیاستگذاری فرهنگی چین و توسعه فضاهای فرهنگی و هنری این کشور پرداخت و گفت: چین با توجه به عنصر فرهنگ به ویژه با کاربرد سیاستهای مؤثر خارجی خویش توانسته نفوذ قابل ملاحظهای را در سطوح منطقهای و جهانی به دست آورد.
زبان فارسي و هنر؛ ابزار ديپلماسي فرهنگي
وی در باره حضور فرهنگي ايران در اين كشور گفت: تقویت و توسعه دیپلماسی فرهنگی از طریق زبان و ادبیات فارسی و هنر از بهترین راههای حضور فرهنگی ایران در چین است.
سابقي با اشاره به مجموعه شاهكارهای ادب فارسی كه حاصل تلاش چند ساله ایرانشناسان چینی است، افزود: در دیپلماسی فرهنگی به خصوص در زمینه زبان و ادبیات فارسی و هنر در کشور چین فرصت بهتری برای حضور جدی تر و مجال بیشتری برای ایفای نقش مؤثرتر مهیا است.
مهدي شادابفر، دانش آموخته دكتراي عمران از كشور چين در سخنان خود، نگاهی کلی بر روند توسعه چین داشت و دلایل اصلی توسعه فضاهای شهری در چین را دو عامل فرهنگ تغییرپذیری مردم و فرهنگ ساخت و ساز برشمرد.
وی همچنین، به بیان رشد GDP چین در چند دهه گذشته در مقایسه با دیگر کشورها پرداخت و فرهنگ تغییرپذیری را تحلیل کرد.
شادابفر افزود: جامعه به طور پیوسته در معرض تغییرات ساختاری است و فرهنگ ساخت و ساز شامل دو بُعد طراحی و اجرای فضای شهری و استفاده و نگهداری از فضای شهری میشود.

عادل خاني، كارشناس ارشد روابط فرهنگي و فارغ التحصيل دكتراي مردم شناسي از دانشگاه پكن در این وبینار تخصصی، به موضوع «دیپلماسی نوین فرهنگی چین با نگاه توسعه فضاهای فرهنگی» پرداخت.
وی سیاستهای کلی فرهنگی خارجی چین را از زمان انقلاب کمونیستی 1949 میلادی بررسی کرد و گفت: سیاستهای کلی فرهنگی خارجی چین در دوره اول از سال 1949 تا 1978 میلادی دارای ویژگیهایی چون ایدئولوژیک محور، تبلیغ ارزشهای کمونیستی، نفی نسبی ارزشهای سنتی مثل کنفوسیوس میشود.
خانی ادامه داد: در دوره دوم سیاستهای کلی فرهنگی خارجی چین که به سال 1978 میلادی به بعد برمیگردد، کم رنگ شدن تبلیغات ایدئولوژیک، جایگزینی ارزشهای سنتی فرهنگ چینی به جای ارزشهای کمونیستی مشهود است.
وی سیاستهای کلی فرهنگی خارجی چین در دوره دوم را به دو دوره مجزا بر طبق اصول تقدم فعالیتهای اقتصادی بر فعالیتهای فرهنگی و تقدم فعالیتهای فرهنگی بر اقتصادی و بهم پیوستگی آنان تقسیم کرد.
خانی همچنین، شیوههای کشور چین برای روابط فرهنگی خارجی پس از طرح «یک جاده یک کمربند» را در قالب برنامه جامع مبادلات فرهنگی با کشورهای خارجی، تجارت فرهنگی خارجی، تحصیل و آموزش دانشجویان خارجی در چین و چینیان در جهان، مؤسسات کنفوسیوس و مراکز فرهنگی چین در جهان برشمرد.
این كارشناس ارشد روابط فرهنگي، سیاستها و برنامهها توسعه فضاهای فرهنگی را شامل اقتصاد محوری فرهنگ از فرهنگ مصرفی تا تجارت فرهنگی هر شهر یک خیابان فرهنگی، یکپارچگی مدیریت اماکن و استفاد از فضاهای تفریحی و اماکن عمومی در جهت فعالیت فرهنگی، فعالیت فرهنگی از دولت محوری تا هنرمند محوری، حمایت از مؤسسات کوچک و زودبازده، استفاده از تنوع قومی و فرهنگی برای توسعه فضای فرهنگی و ... مطرح کرد.

عباسعلی وفايی، رايزن فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در چين از دیگر سخنرانان این وبینار بود. وی گفت: شناخت از فرهنگ، تاریخ و تمدن ایران و چین، منجر به توسعه تعاملات دو کشور به ویژه در حوزه فرهنگی خواهد شد.
وی افزود: در کشور چین خدمات فرهگی قالباً از سوی دولت انجام میشود و بخشیهایی هم به صورت غیر دولتی است که بیشتر فرهنگ فرا عمومی و تخصصی را شامل میشود.
وفایی تأکید کرد: در متون قدیمی ایران به خصوص آثار تاریخی و کتابهای شعرا، چین و مسائل فرهنگی چین بسیار بازتاب دقیق و روشنی دارد و در برخی موارد، داستانهایی هم در باره چین به رشته تحریر آمده است.
رایزن فرهنگی کشورمان در چین با تأکید بر اینکه چین در فضاسازی فرهنگی بسیار کوشیده است، گفت: نمادهای فرهنگی این کشور بسیار زیاد است. وجود پایههای فرهنگی در گذشته، تأثیر اقتصاد و مشارکت علمی فرهیختگان و نخبگان دانشگاهی در پیشرفت چین در توسعه فضاسازی فرهنگی مؤثر است.
وفایی در پایان سخنانش، چین را کشوری دارای جمعیت فراوان، سرزمین گسترده و قلمرو بسیار وسیع مبتنی بر فرهنگ دیرینه و تمدن کهن و سرآمد در زمینه فضاسازی فرهنگی دانست.
انتهای پیام/ص